Rok temu .2013 .Za oknem śnieg . Na pasku przeglądarki dodana zakładka o planie treningowym dla początkujących biegaczy . Bardzo początkujących . Takich jak ja . Takich co przebiegnięcie 1 minuty przeplatane 4 minutowym marszem w 6 powtórkach to nie lada wyczyn . Zaczajam się . Będę biegać .Postanowione. czekam na roztopy i wiosenną aurę .
Zaczęłam w kwietniu a raczej maju zeszłego roku. Wg wspomnianego planu.I zapamiętam do końca życia jak marzyłam , by przebiec bez przystanku ot tak 4 km :))
Teraz. 2014.Spokojnie przebiegam rano 10-12 km. Więc czas na .......
pierwszy start , udział w zawodach czy jakkolwiek chcecie to nazwać.
Rano pojechaliśmy odebrać numery startowe . Cieszy :).
Dystans 6 km po leśnych ścieżkach.
Dystans dla mnie to pestka ( myślę przed biegiem ), trochę mniej cieszy mnie podłoże - śliskie , po lesie biega się mi trudniej niż po chodnikach czy asfalcie.No ale dystans krótszy niż codzienne przebieżki ( myślę przed biegiem ) mi to zrekompensuje . Myliłam się :)
Buty. Mam idealne na to podłoże . Długo szukałam i wybierałam na sezon zimowy . Brooks Cascadia 8. Gdy biegnę w nich po śliskim mam wrażenie jakby niewidzialne rzepy przy każdym kroku odrywały się od podłoża . Wygodne z dużym luzem na palce. Buty mnie nie zawiodły.
Czytałam wcześniej , że błędem początkujących bywa tzw. biegnięcie z tłumem.Czyli nie zważając na swoje możliwości dajesz się porwać biegnącemu tłumowi i później jest dobrze , gdy w ogóle ukończysz bieg , gdyż wypompujesz się na początku no i wiadomo co dalej :)
No ja przecież tak się nie dam nakręcić :)
Taaaaaaaaaa jasne . Strzał i poszli. Pierwsze pół kilometra oczywiście biegłam jak wszyscy ( a przynajmniej mi się tak wydaje ;P ) i już po chwili zaczęłam żałować , bo wiadomo , że to tempo nie dla mnie . W każdym razie spompowałam się tak na początku ,że na 2-gim kilometrze marzyłam o tym,by już była meta . W okolicach czwartego kilometra przemknęła mi nawet myśl by zejść z trasy . Na szczęści dosyć sporo było osób dopingujących :).Jakoś się doturlam , myślałam . Udało mi się nawet kilka osób wyprzedzić , jednak na ostatnim kilometrze dwóch wyprzedzonych wcześniej pokazało mi swoje plecy :).
Wielkie podziękowania dla mojego Kochanego , który ukończył bieg o wiele wcześniej , wrócił na trasę i przebiegł ze mną mój ostatni kilometr . To dzięki temu przed samą metą byłam w stanie przyspieszyć .
Wynik oczywiście dzięki temu, że umęczyłam się na początku o
wiele gorszy niż moje życiowe rekordy . Ale lekcja cenna .
Po biegu byłam tak zmęczona , że myślałam : poco mi to było ? i Nigdy więcej !
No oczywiście po powrocie do domu od razu zapisaliśmy się na kwietniowy bieg na dystansie 10 km :)
Mam nadzieję , że przebiegnę go rozsądniej :)
Dziękuję za
- bieganie
- pierwszy start , który mnie bardzo umęczył :)
- wspaniały gest mojego Kochanego
- zbliżającą się wiosnę
- coraz dłuższe dni
